Back to nature in Norway: augustus 2014

Sorry voor het niet bijhouden van het blog. Er is een hoop gebeurd de afgelopen maand.

Onze trip naar NL was fijn, goed om familie en vrienden te zien en we hebben een hoop geregeld.

Zo zijn we teruggereden naar Noorwegen met de 6,5 meter lange palen van de tipi die we gekocht hebben.

Eenmaal weer thuis op 14 augustus, ja thuis in Lauvstad, konden we ook meteen aan de bak, een dag nadat we aangekomen waren kregen we al bezoek van Joke en Wilma, Ank was er ook nog, want die had tijdens ons verblijf op Snoes en het huis gepast en dat niet alleen, ze heeft ondertussen ook ons bedrijfje draaiende gehouden, ze trof het niet ze had wel 4 of 5 wissels van gasten, oftewel een hoop schoonmaken dus. Ank nogmaals bedankt, je bent een kanjer!

Een dag later kwamen Vasco en Yoran er ook nog gezellig bij, drukke boel, de mannen zijn ons 10 dagen komen helpen, ze hebben o.a. veel hout gezaagd, plafond/ vloer in de schuur gemaakt, elektrisch aangesloten in het nieuwe gereedschapshok van Venise, een mooi hek gemaakt, kortom de mannen hebben lekker gewerkt. Het was gezellig, ook jullie bedankt.

Dit was bij aankomst, we waren rond 0100 uur bij de ferrie, maar die gaat dan niet meer, dus we hadden ons voorbereid, Venise had het bootje klaargelegd en wij Ank en ik en Yoran en Vasco, zijn in het pikkedonker naar de overkant gevaren, het was een lange tocht, maar wel weer een ervaring rijker.

De mannen hebben eerst even lekkere ontspannen dingen gedaan:-)

Het was heerlijk weer, dus zijn Vasco en Yoran lekker met de kano weggeweest, ze vonden het helemaal te gek.

Lekker even zagen, even de boel een beetje uitdunnen!

Even een ontspannen badje:-)

Lekker vissen, Yoran heeft hier zijn eerste makreel gevangen, jammer van het buitje onderweg.

De mannen zijn verliefd geworden op onze tractor, ze hebben er wat ladingen hout mee opgehaald bij het fjord.

Hard aan het werk om een pafond/ vloer op de silo te krijgen, zodat Venise beneden haar eigen gereedschapshok krijgt.

We hadden ook steeds mooi weer tijdens het verblijf van Yoran en Vasco.

Op zondag gingen Venise, Wilma en Joke een wandeling naar Snøhornet maken een berg die achter ons ligt en 1025 meter hoog is. Het was een prachtige tocht, maar helaas net voor ze bij de sætre aan zouden komen om weer lekker naar huis te gaan, ging het mis. Wilma probeerde over een beekje te gaan en gleed helaas uit. Ze kwam mooi terecht maar zei gelijk dit is niet goed. Afijn eerst nog geprobeerd of ze iets verder kon strompelen, maar het ging echt niet. Dus toch maar 113 bellen en binnen 15 min was de helikopter ter plekke om te kijken wat er aan de hand was. Nadat ze het been gestabiliseerd hadden hebben ze haar naar het ziekenhuis hier aan de overkant gebracht. Daar bleek dat ze haar kuitbeen op twee plekken gebroken had, dus dat werd gips, gelukkig waren het wel mooie breuken, maar zuur was het natuurlijk wel.

De helikopter probeerde eerst op een halve meter van Wilma te landen, maar de piloot zag toen zelf ook wel in dat dat misschien iets te dichtbij was, dus zijn ze even verderop geland.

Ondertussen gaat de verhuur van het Chalet ook lekker door, dus dat is fijn en vooral dat alle mensen die hier komen het een hele mooie plek vinden, waar ze graag langer hadden gebleven, dus dat geeft de burger moed.

Omdat het al zo lekker druk was dacht de timmerman laat ik de nieuwe ramen er ook maar eens inzetten, nog meer rommel en nog meer werk, want hij werkt zo hard dat Venise hem amper bij kon
houden vwb de sierlijsten die gemaakt moesten worden. Maar het moet gezegd het knapt lekker op:-).

Inmiddels is ook Esther gearriveerd, zij gaat ons de komende 4 maanden helpen met al onze klussen, dus dat is wel even lekker. Aangezien het nog steeds erg mooi en weer en droog is hebben we besloten om te kijken of we wellicht de twee gevels waar nu de ramen van vernieuwd zijn ook nog kunnen schuren en kunnen verven, dus nu maar duimen dat het ff droogblijft.

Esther gelijk aan het werk gezet :-)

En of er nog niet genoeg werk was, hebben we ook nog tussendoor twee herten die door onze buurman op ons verzoek geschoten zijn opgehaald en in de schuur ontdaan van alle organen en hun velletje, dus dat was een latertje gisteravond, toen Venise thuis kwam van haar werk, waren we nog bezig in de schuur, dus ze kwam even kijken. Maar ze vond het eigenlijk maar niks en was helemaal verbaasd dat ik Atle geholpen had met diverse klussen die er te doen zijn om de herten schoon te maken te ontdoen van hun huid en de organen te verwijden en de borstkas open te zagen etc etc.

De traditie is dat je het bloed drinkt van het hert als het je eerste keer is, we hebben beide en Esther ook een stukje vers hart gegeten, waar uiteraard ook nog bloed aan zat, dus dat was ook ok voor de traditie. Ik vond het best lekker, maar Venise die had er niet zo veel mee:-). Toch nog steeds een beetje vegetariër. Ook de tong hebben we eruit gehaald en die heb ik vandaag gekookt, vonden de meiden ook niet zo lekker, dus heb ik het meeste gegeten en ik vond het best lekker met een beetje peper en zout.

Daar hangen ze dan onze allereerste jachtopbrengst!

Even de organen beneden weggooien voor de vogels, dan hebben zij ook wat:-).

Vandaag kwam Atle uiteindelijk toch het vlees snijden van het jonge hertje, omdat de temparatuur te hoog is. Nu zit de vriezer al vol en het grote hert moet nog klaargemaakt worden, maar dan zijn we er nog niet, dan moeten we nog een mannetjes hert (groot dus) laten schieten, oftewel we moeten toch nog maar een extra vrieskist aanschaffen.

Zo nu is iedereen weer even op de hoogte van wat er allemaal gebeurt is de afgelopen tijd.

We zullen ons leven beteren en vaker op het blog schrijven :-).

Eerst nog even samen met Ank het chalet schoonmaken en klaarmaken voor de volgende gasten die vanavond komen. Toen nog even samen met Ank gegeten en daarna de bus in en..... rijden maar.

Het is maar een paar kilometer en maar 24 uur en nog wat minuten. We zijn tot net onder Oslo gekomen en daar hebben we de bus geparkeerd slaapzakjes gepakt en....slapen maar!

We hebben wel de toeristische route genomen, omdat we deze route nog een keer graag wilde rijden en aangezien deze weg in de winter gesloten is, was dit onze kans. Inderdaad een mooie route langs Jotunheimen.